موضوع
این برنامه “رسانه‌ها و فضای عمومی افغانستان” را با بررسی شش موضوع مشخص در شش پروژه پژوهشی به پیشبرده و تببین می‌کند.
- سیستم رسانه‌ها و فضای عمومی در افغانستان: از هم‌پاشیده‌گی جامعه تا شکننده‌گی دولت
- ژورنالیزم در افغانستان: یک مقایسه جهانی
- رسانه‌های شهروندی: رسانه‌ای شدن جامعه در افغانستان
- نقش رسانه‌های دیجیتالی در مبارزات زنان در افغانستان
- افراط‌گرایی آنلاین در افغانستان
- استفاده از شبکه‌های اجتماعی در میان طالبان و دیاسپورای افغانستان
پرسش اساسی برنامه این است که ساختار رسانه‌ها و فضای عمومی در افغانستان چگونه شکل گرفته است. به طور خاص این پرسش مطرح است که تا چه میزان تغییر و تحول سیستم رسانه‌ها در یک کشور شکنندهء مانند افغانستان می‌تواند در زمینهء لیبرال‌سازی و تجارتی‌شدن سیستم رسانه‌ای مفید واقع گردد؟ به دلیل این‌که، استراتژی “قدرت به بازار” در دولت‌های شکننده معمولا عناوین رسانه‌ای زیادی را تولید می‌کند، اما به ندرت کیفیت در آن‌ها لحاظ می‌شود. زیرا چشم‌انداز رسانه‌ها معمولا با تمایلات الیگارشی، پراکنده‌گی در امتداد خطوط قومی و مذهبی و عدم اعمال انحصاری دولت در استفاده از زور به دلیل شرایط اجتماعی داخلی ناپایدار توصیف می‌شوند. روی همین اساس، رسانه‌ها در افغانستان توانستند به سرعت بین سال های 2001 و 2021 همانطور که پیش‌بینی می‌شد توسعه یابند، اما نیروهای بازدارنده قوی مانع از تاثیرات یک‌پارچه بر همگان شدند. مطالعه قضایای افغانستان در این بخش می‌تواند بستری را برای پاسخ‌گویی به موارد مشابه در آینده به وجود بیاورد.
چرا مرکز تحقیقات ارتباطات برای تغییرات اجتماعی در دانشگاه لایپزیگ (EC4SC) ؟
با مشارکت ژورنالیست‌ها و پژوهشگران ارتباطات از افغانستان و فعالیت و مشارکت آن‌ها در پژوهش‌ها، بر محور ارتباطات در طول سال‌های متمادی از یک‌سو و کاربرد آن در زمینه‌های مختلف و شبکه‌سازی‌های وسیع EC4SC یک چارچوب نهادی مناسب را برای رسیدند به این موضوعات ارایه کرده و از پژوهشگران افغانستان در تبعید حمایت می‌کند. این یکی از راه‌های است که می توان هم‌کاری مورد نظر را به وجود آورده و آن را پایدار کند.